SuperKids 1

Het was maandagochtend en 5 vrienden zaten op school:
Alice, Mathis, Charlotte, Onno en Paulien.
Ze praatte over van alles en nog wat.
‘Oei! Is het al zo laat! Ik moet vertrekken, mijn familie komt op bezoek. Tot morgen!’ Zei Alice. En ze rende zo hard als kon naar huis. Maar op weg naar huis werd haar weg versperd door een vreemd uitziende man.
Hij droeg een wit masker, een zwart pak met een zwarte bolhoed en hield in z’n rechterhand een wandelstok vast.
‘Hallo’ zei hij tegen Alice.
‘Euhm, sorry meneer, maar ik moet naar huis!’
‘Wacht effe, ik zal er voor zorgen dat je niet te laat komt’
Antwoordde de man. Hij knipte in zijn vingers en iedereen buiten hijzelf en Alice stonden stil.
‘Ik heb de tijd stilgezet. Haha.’ Lachte de man.
Alice keek met open mond naar de geheimzinnige.
‘Ik heb een voorstel’ zei de man snel.
‘Als jij een superkracht wenst, mogen jij en 4 vrienden van je, in mijn superhelden-team “de SuperKids”!’ Vertelde de man.
Wow! Die kans zou Alice niet laten liggen!

‘Ja! Natuurlijk’ antwoordde Alice. ‘Dan wens ik teleportatie!’
Oké, maar één ding! Niemand buiten die vrienden mag hier van afweten verstaan!’ Zei de man streng.
‘Euh, natuurlijk meneer.’ Antwoordde Alice.
‘Teleporteer je nu maar snel naar die vrienden, als jij weg bent zal de tijd weer lopen.’ Riep de man.
Alice knipte in haar vingers en poef!
Ze stond op het schoolplein.
Vanaf dat ze daar was ging de tijd weer lopen.
‘Ah! Alice. Waar komt jij vandaan?’ Vroeg Paulien.
‘Jullie mogen een superkracht wensen! Dan zijn we 5 de SuperKids!’ Fluisterde Alice zodat niemand haar kon horen.
‘Het is wel geheim!’ Voegde ze er aan toe.
‘Oké, dan wens ik laserogen’ zei Charlotte.
‘En ik, dat ik supersnel ben!’ Fluisterde Onno opgewonden.
‘Ik dat ik me kan verdubbelen!’ Zei Paulien.
‘Ik zou wel willen dat ik in alle dieren kan veranderen!’
Wenste Mathis.
En zo zijn de SuperKids geboren!

Toen verscheen de geheimzinnige.
‘Pak mijn hand.’ Beval hij.
Ze deden wat hij vroeg en poef!
Ze stonden in een grote grot met allemaal futuristische apparaten. Ze keken hun ogen uit.
Er waren vliegende, natuurvriendelijke moto’s die zo snel waren als Onno.
Er waren kleine helikoptertjes die werkte op water.
Er waren ook 5 superpakken.
Een gele voor Onno, zijn supernaam werd nu flash,
Een roze voor Alice die nu tele-girl werd,
Een rode voor Charlotte oftewel lazy,
Een groene voor Paulien die nu luisterde naar de naam-als ze in haar superpakken was tenminste-doubleWoman
En voor Mathis een blauwe een zijn supernaam werd animalBoy.
‘Oké, dan vertel ik nu jullie eerste missie...’
Zei de geheimzinnige.
‘Wacht’ riep Onno ‘hoe heet je eigenlijk?’
‘Noem mij maar mister-X.

‘Jullie missie is om de gevaarlijke SuperSchurk zwartwit te verslaan. Hij wil alle kleur uit de wereld halen en alles in het
zwart-wit doen. Jullie moeten uitzoeken waar hij verblijft en hem verslaan, begrepen?’ Riep mister-X luid.
‘Ja mister-X’ zeiden onze vrienden in koor.
De volgende dag was er een nieuw jongetje in de klas.
Hij had een zwart-witte jas en had gescheiden haar, de ene kant wit en de andere kant zwart.
‘Wil je jezelf voorstellen aan de klas?’ Vroeg de juf.
‘I...ik b...be..ben Blacky.’ Antwoordde hij.
‘Verdacht’ fluisterde Onno tegen Mathis.
‘Inderdaad’ fluisterde Mathis terug.
‘In de speeltijd gingen de 5 naar Blacky.
‘We weten wat je van plan bent!’ Riep Paulien boos.
‘W...waar h..h..hebbe...n j..jullie het O...O...over?’
Vroeg Blacky. ‘Je houdt wel heel erg van zwart en wit hé, misschien zo hard om de wereld zijn kleur af te nemen?’
Antwoordde Charlotte.
‘Maar n..nee, ik houd van..n k..kl..kleuren maar van mijn p...pap...papa moet ik mij zo kleden. Kijk maar in mijn b....boekentas.’ Zei Blacky bang onze 5 vrienden deden z’n rugzak open en het zat vol kleurrijke dingen.
‘Het is geheim mij....mijn papa zou dit n....nooi..nooit goedkeuren, hij wil de hele wereld in het zwart-wit hullen, net zo als j....jullie daarnet zeiden.’ Zei Blacky.
‘Wij weten genoeg denk ik.’ Verklaarde Charlotte en ze gingen weg.

Alice teleporteerde onze vrienden naar het hoofdkwartier.
‘Mister-X!’ Riep Mathis ‘We hebben belangrijk nieuws!’ Zei hij . ‘De vader van onze nieuwe leerling is zwartwit!’
Vertelde Mathis.
‘Oké, we moeten hem opzoeken en naar zijn hoofdkwartier gaan.’
Zei Onno haastig. Ze deden hun superpakken aan.
Onno ging er als een speer vandoor, Mathis vloog als Arend op zoek naar een zwart-wit huis en Alice teleporteerde de hele stad af. Charlotte en Paulien gingen allebei met een helikoptertje
En vlogen over heel Brussel.
Mathis zag met zijn arendsogen een huis in zwart-wit.
‘Kom jongens!’ Riep hij.
Ze gingen er allemaal naartoe en daar stond Blacky.
‘Aaaah! Wie zijn jullie!’ Vroeg hij geschrokken.
‘Wijn zijn de SuperKids en we komen jouw vader verslaan!’
Antwoordde Onno.
‘Ja! Doe dat alsjeblieft! Hij mishandeld mij en mijn moeder krijgt hem niet onder controle!’
Blacky deed de deur voor onze vrienden open.
Alles in het huis was zwart-wit, zelfs de planten!
Maar zwartwit was nergens te bespeuren.
De mama van Blacky rende naar haar zoon en zei:
‘Papa is zich gaan verschuilen voor die SuperKids waarvan hij had gehoord, dus we zijn weer met z’n twee!’
Een tijdje later stonden onze vrienden weer in het hoofdkwartier en waren terug bij nul.

Het is een paar dagen later en het weekend breekt aan.
‘We moeten dat mens vinden!’ Zei Onno kwaad.
‘Ja!’ Antwoordde mister-X ‘dan hebben we eindelijk iemand in onze schurkencel!’ De kids keken X vragend aan.
‘Oh, ja we hebben hier naast een cel voor SuperSchurken’
Antwoordde mister-X.
‘Ik zal als duif het bos eens uitkammen’ zei Mathis.
‘Doe dat, wij blijven hier om wat te vergaderen.’ Zei mister-X
Een tijdje later vloog Mathis door de bomen van het bos.
De eerste minuten zag hij niks, maar na een uurtje zag hij zwart-wit gras, zwart-witte bomen en bloemen.
‘Hij moet hier geweest zijn’ dacht Mathis.
Hij volgde het zwart-witte spoor en kwam terecht bij een holle boomstam.
Hij veranderde zich als mens en ging er door.
Hij viel meters diep. ‘Aaaaaaaaaaaah!’ Krijste hij.
En bam! hij viel op een berg kussens. Daar zag hij één of andere professor. Hij zag Mathis en bond hem vast met touw.
‘Dit is geheim en je zal dit niet verder vertellen!’ Zei de professor.
Hij liet Mathis een drankje drinken en Mathis viel in slaap.
Toen hij wakker werd hing hij met een touw boven een vulkaan.
Gelukkig kon hij veranderen in dieren!
Hij werd een duif en vloog naar het hoofdkwartier om verslag uit te brengen.

‘Hij heeft een hoofdkwartier in een holle boom!’ Zei Mathis.
‘En een kwart van het bos is al zwart-wit.’ Voegde hij er nog aan toe. ‘WAT!’ schrok mister-X.
‘Wat als we er nu samen naar toe gaan? Dan kunnen we hem verslaan.’ Zei Paulien. ‘Dat was de hele tijd al het plan.’ Zei Onno sarcastisch.
‘Waar wachten we dan nog op!’ Vroeg Mathis, en ze vertrokken.
Mathis toonde de weg en na een half uurtje stappen waren ze er.
‘Kom, we gaan.’ Beval Mathis.
Ze vielen met z’n 5en naar beneden en vielen op de kussens.
Zwartwit zat er nog steeds te werken.
‘Hallo, zwart-wit’ zei Charlotte vijandig.
Zwartwit draaide zich om en zag de SuperKids.
‘Jij, jou heb ik toch uit de weg geruimd!’ Vroeg hij en hij wees naar animalBoy.
‘Dat dacht je ja!’ Antwoordde Mathis en hij veranderde in een tijger en gaf zwartwit een klap met zijn poot en brulde zo hard dat alles over hoop viel.
Charlotte lazerde met haar ogen naar zwartwit om hem te straffen. Paulien verdubbelde zichzelf in 10 en ze gingen allemaal zwartwit bont en blauw slaan.
Toen hij eenmaal buiten bewustzijn was ging Onno de schurk met een touw vastmaken. En Alice teleporteerde samen met onze vrienden en zwartwit naar het hoofdkwartier.
Die schurk werd in de cel gestopt en zal daar blijven voor de rest van zijn leven.

‘Oké, dat hebben we gedaan maar hoe moeten we alles wat hij al zwart-wit heeft gemaakt terug normaal maken?’ Vroeg Onno aan mister-X.
‘Zijn kracht zit in zijn haar. Als we dat blond, bruin of in een andere kleur verven, zijn zijn krachten verdwenen waardoor alles weer normaal wordt.’ Antwoordde X op de vraag.
Dus dat gingen ze doen.
Het haar werd roos, groen, geel, rood, paars en alle andere kleuren, buiten zwart en wit.

De volgende dag was het weer school en Blacky rende naar de 5 vrienden. ‘Jullie weten nooit wat er is gebeurd! De SuperKids hebben mijn vader meegenomen. Ik en mijn mama zijn superblij!’
Riep hij vol geluk.
‘Wat cool!’ Zei Onno.
‘Ik hoop dat ik ook ooit is de SuperKids mag ontmoeten.’
Hij lachte en knipoogde naar zijn vrienden.

Eind goed al goed!

((fuchsia)EINDE!